آورده اند مردي بود که پيوسته تحقيق ِ مکرهاي زنان مي کرد و از غايت غيرت ،هيچ زني را محل اعتماد خود نساخت وکتاب” حيل النساء ” (مکرهاي زنان) را پيوسته مطالعه مي کرد. روزي در هنگام سفر به قبيله اي رسيد و به خانه اي مهمان شد.

مرد ِخانه حضور نداشت، ولکن زني داشت در غايت ظرافت و نهايت لطافت . زن چون مهمان را پذيرا شد، با او ملاطفت آغاز نمود. مرد مهمان چون پاپوش خود بگشود و عصا بنهاد،به مطالعه کتاب مشغول شد. زن ميزبان گفت:

 خواجه ! اين چه کتاب است که مطالعه مي کني؟ گفت:

حکايات مکرهاي زنان است. زن بخنديد و گفت :

 آب دريا به غربيل نتوان پيمود و حساب ريگ بيابان به تخته خاک ، برون نتوان آورد و مکرهاي زنان در حد حصر نيايد .

 پس تير ِغمزه در کمان ِابرو نهاد و بر هدف ِ دل او راست کرد و از در مغازلت و معاشقت در آمد؛ چنان که دلبسته ي ِ او شد. در اثناي آن حال، شوهر او در رسيد..

زن گفت : شويم آمد و همين آن که هر دو کشته خواهيم شد . مهمان گفت:تدبير چيست؟ گفت :برخيز و در آن صندوق رو . مرد در صندوق رفت. زن سرِ صندوق قفل کرد . چون شوهر در آمد، پيش دويد و ملاطفت و مجاملت آغاز نهاد و به سخنان دلفريب شوهر را ساکن کرد. چون زماني گذشت گفت: تو را از واقعه امروز ِ خود خبر هست؟ گفت: نه، بگوي. گفت: مرا امروز مهماني آمد، جوانمردي لطيف ظرايف و خوش سخن و کتابي داشت در مکر زنان و آن را مطالعه مي کرد. من چون آن را بديدم ، خواستم که او را بازي دهم، به غمزه بدو اشارت کردم ، مرد غافل بود که چينه ديد و دام نديد. به حسن و اشارت من مغرور شد و در دام افتاد .و بساط عشق بازي بسط کرد وکار معاشقت به معانقه (دست در گردن هم)رسيد. ساعتي در هم آميختيم! هنوز به مقام آن حکايت نرسيده بوديم که تو برسيدي و عيش ما منغض کردي!

 زن اين مي گفت و شوهر او مي جوشيد و مي خروشيد و آن بيچاره در صندوق از خوف مي گداخت و روح را وداع مي کرد. پس شوهر از غايت غضب گفت: اکنون آن مرد کجاست؟ گفت:اينک او را در صندوق کردم و در قفل کردم.. کليد بستان و قفل بگشاي تا ببيني. مرد کليد را بستاند و همانا مرد با زن گرو بسته بودند(جناق شکسته بودند) و مدت مديدي بود، هيچ يک نمي باخت. مرد چون درخشم بود، به ياد نياورد که بگويد *يادم * و زن در دم فرياد کشيد: *يادم تو را فراموش . * مرد چون اين سخن بشنيد کليد بينداخت وگفت :

” لعنت بر تو باد که اين ساعت مرا به آتش نشانده بودي و قوي طلسمي ساخته بودي تا جناق ببردي.”

پس با شوهر به بازي در آمد و او را خوش دل کرد .چندان که شوهرش برون رفت ، درِ صندوق بگشاد و گفت: اي خواجه چون ديدي،هرگز تحقيق احوال زنان نکني؟
گفت:توبه کردم و اين کتاب را بشويم که مکر و حيلت ِ شما زيادت از آن باشد که در حد تحرير در آيد.

نظرات شما عزیزان: